నిన్న నిశ్శబ్దాన్ని
కలల్లో రంగరించి
ఇవాళ కలకూజితాలతో
ఉదయాన్ని ఆవాహన చేసినట్లుంది

పొద్దున్నే గంపనెత్తుకుని
ఏరి పారేసే కరివేపాకు
శబ్దాన్ని వీధి వీధంతా విసిరే
ఆకుపచ్చ పరిమళం

గొంతు సవరించుకున్న
జాజిపూల పదస్వనం

బాల్య కౌమారాల
మెట్లమీద కూర్చుని
కొత్తగా చూసే సంధ్య వేళ
శబ్దమూ, కదలికా కూడా
సమ్మోహ మోహినీ రూపమే
గాలి కూడా గుల్మహారే